ΑΣΤΙΚΗ ΣΠΗΛΑΙΟΛΟΓΙΑ. Από το Blogger.
RSS

Ραφήνα: Λόφος Οχυρού (το καταφύγιο & τα πυρομαχικά)


Τα γερμανικά ή ελληνικά υπόγεια καταφύγια του Β΄ Παγκοσμίου, αποτελούν ιστορικά μνημεία της νεότερης πολεμικής ιστορίας μας και χρήζουν ανάδειξης και προστασίας. Εν καιρώ, θα παρουσιάσουμε όλα τα καταφύγια Αθηνών, Πειραιώς, Αττικής, και επιλεγμένα από την υπόλοιπη Ελλάδα. Σήμερα θα σας ξεναγήσουμε στο υπόγειο καταφύγιο του λόφου «Οχυρού» της Ραφήνας, που τελευταία κηρύχθηκε «ύποπτος χώρος», δηλαδή επικίνδυνος από την πιθανή παρουσία θαμμένων πυρομαχικών…   

…Η ιστορία του οχυρού και του υπόγειου καταφυγίου της Ραφήνας, ξεκινά την πρώτη Μαΐου του 1941 με την είσοδο των Γερμανών στην περιοχή, οι οποίοι κατασκεύασαν στο λόφο Παναγίτσα που βρίσκεται νοτιοδυτικά από το κέντρο της πόλης της Ραφήνας, οχυρωματικά έργα για την επίβλεψη του παρακείμενου λιμένα. Η δημοτική αυτή έκταση καταλαμβάνει περίπου 300 στρέμματα και έχει εξαιρετική θέα προς το λιμάνι, το κέντρο της Ραφήνας και την Πεντέλη.
Πριν από τα Χριστούγεννα του 2012, και συμπτωματικά λίγο καιρό μετά τη δική μας επίσκεψη, ο Δήμαρχος Ραφήνας-Πικερμίου, υποψιαζόμενος ότι η περιοχή του λόφου δεν είναι καθαρή από παλιά ξεχασμένα πυρομαχικά, και επιθυμώντας να την καταστήσει ακίνδυνη για τους επισκέπτες, ζήτησε από το Τάγμα Εκκαθαρίσεως Ναρκοπεδίων Ξηράς (ΤΕΝΞ) του Ελληνικού Στρατού να πραγματοποιήσει σχετικό έλεγχο. Οι έρευνες της ειδικής ομάδας φανέρωσαν πράγματι ξεχασμένα παλιά πυρομαχικά σε πολύ μικρό βάθος, δικαιώνοντας την επιμονή του δημάρχου, αλλά και κρίνοντας ως αδικαιολόγητη την μέχρι τότε προσβασιμότητα του χώρου χωρίς ειδική σήμανση, παρά την επικινδυνότητα, που αποδείχθηκε από τα ευρήματα των ναρκαλιευτών.

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Υπόγεια Αίγινα: ο Μπουρδέχτης στον Άγιο Λεόντιο


«ΑΝΙΚΩΔΩΜΗΘΙ Ο ΠΑΝCEBTΩC ΝΑΟC ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΑΙΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ ΠΑΡΑ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΤΟΥ ΒΡΙΕΝΙ ΕΤΟΥC 1292/3»
Η βυζαντινή αυτή επιγραφή (ανορθόγραφη), διασώζεται σήμερα εντοιχισμένη στην κορυφή του κάστρου της Παλιαχώρας, νησιωτικής καστροπολιτείας της μεσαιωνικής Αίγινας, και αποτέλεσε την αρχή των αναζητήσεων που κατέληξαν στους θαλάμους και τις στοές ενός αξιόλογου διαχρονικού υπογείου έργου, αποκωδικοποιώντας ταυτόχρονα και την υπάρχουσα σχετική νεομυθολογία... 

Ο Κωνσταντίνος Βρυέννιος βρέθηκε απροόπτως στην Αίγινα το 1237 επικεφαλής του πολεμικού πληρώματος ενός βασιλικού Δρόμωνα, απεσταλμένος από τον Αυτοκράτορα της Νίκαιας Ιωάννη Βατατζή, με καθήκον να εμποδίσει τη μεταφορά του ακάνθινου στεφάνου του Ιησού από την Κωνσταντινούπολη στη Γαλλία. Το ιερό για τους βυζαντινούς κειμήλιο είχε πουληθεί στο Λουδοβίκο Θ΄ της Γαλλίας από τοκογλύφο στον οποίο είχε δοθεί ως ενέχυρο, ως έσχατη λύση για την οικονομική ενίσχυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας. Θα μεταφερόταν εκεί από συνοδεία τεσσάρων γαλλικών πλοίων, τα οποία ο Βρυέννιος έπρεπε να ακολουθήσει, αναζητώντας μια ευκαιρία να πάρει πίσω το ακάνθινο στεφάνι. Κατά την αναπόφευκτη συμπλοκή, ο Δρόμωνας βυθίστηκε, και ο Βρυέννιος βρέθηκε καταδιωκόμενος από τους Φράγκους, να βγαίνει στο Μαραθώνα της Αίγινας. Από εκεί, λέγεται πως φυγαδεύτηκε από το Λέοντα Ζυγομαλά μέσω υπόγειας στοάς που κατέληγε στην περιοχή της Παλιαχώρας, όπου μετά από χρόνια ο Βρυέννιος ανοικοδόμησε -επιστρέφοντας- το εκκλησάκι του Ταξιάρχη.

ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ: "διαβάστε περισσότερα"

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS

Μυστικές βραχογραφίες & υπόγειες στοές στο Αιγάλεω όρος


Το όρος Αιγάλεω ήταν σημαντικότατο κατά τους αρχαίους χρόνους, ως φυσικό σύνορο της Αθήνας με το Θριάσιο Πεδίο και την Ελευσίνα. Η ονομασία Αιγάλεω προέρχεται από τα συνθετικά «αίγα» (που σημαίνει κατσίκα) και «λεώς» (που προέρχεται από το λαός). Η ερμηνεία που δίνεται στο όνομα είναι «Λαός των Κατσικιών», καθώς οι πρώτοι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής έβοσκαν τα ζωντανά τους στο όρος.

Σε μια χαμηλή πλαγιά του όρους Αιγάλεω δυτικά της Αθήνας, πάνω από το ΨΝΑ Δρομοκαΐτειο, στο ύψος περίπου του ΠΑΝΘΕΟΝ στην περιοχή της Αγίας Βαρβάρας, σε πολύ εποπτική θέση μα αθέατη από μακριά, βρίσκεται μια σπηλιά που -κατά τους ντόπιους- φέρει το όνομα του λήσταρχου Νταβέλη. Επίσης «σπηλιά του Νταβέλη», πολλές φορές εκ παραδρομής ονομάζουν και μια χτισμένη είσοδο σε παλιές εγκαταλειμμένες υπόγειες στοές ορυχείου της περιοχής. Μια γενικότερη σύγχυση έχει επικρατήσει κατά καιρούς, καθώς τοπικοί θρύλοι συνδέουν τόσο το ορυχείο όσο και τη σπηλιά, είτε με άλλες υπόγειες στοές της Αθήνας, είτε με «τοπικά δίκτυα» που εκτείνονται κάτω από ολόκληρο το όρος Αιγάλεω, είτε με άλλες κοντινές ή μακρινές περιοχές της Αττικής, δίνοντας βάθος δεκάδων ή εκατοντάδων μέτρων και διακλαδώσεις στη σπηλιά, κάτι που ισχύει μόνο για το ορυχείο, χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι καταλήγει σε κάποια άλλη περιοχή.
Πιο συγκεκριμένα, αναφέρουν ότι η «σπηλιά του Νταβέλη» επικοινωνεί με την ομώνυμή της στην Πεντέλη με υπόγειο πέρασμα, το οποίο ο λήσταρχος διέσχιζε για να επισκέπτεται τη βασίλισσα Αμαλία στο Παλατάκι του Χαϊδαρίου, ή ότι συνδέεται με το ορυχείο, ή ότι καταλήγει στον Υμηττό! Άλλες πάλι αναφορές, θέλουν τη σπηλιά ή το ορυχείο, να καταλήγουν στην άλλη πλευρά του βουνού, στου Σκαραμαγκά, μέσα από στοές ή πηγάδια. Όλοι όμως οι παραπάνω θρύλοι εξανεμίζονται, με την επίσκεψη στην τοποθεσία της σπηλιάς, και το εσωτερικό των στοών του ορυχείου...
 
ΓΙΑ ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΤΕΙ ΟΛΟΚΛΗΡΟ ΤΟ ΘΕΜΑ: "διαβάστε περισσότερα"

  • Digg
  • Del.icio.us
  • StumbleUpon
  • Reddit
  • RSS